Martin Palottini izeneko artista argentinar gazte baten lana aurkezten dizuegu. Buenos Airesen jaio zen 1981ean. Bere lana hainbat bilduma publiko eta pribaturen parte da.

Martín Palottini marrazkilari gisa definitzen du bere burua. Bere lanak zehaztasun tekniko bikaina du.
Artista errealista eta aldi berean “sinboliko, surrealista, kontzeptuala”... erretratuan eta figuran oinarrituta antolatzen du bere diskurtso artistikoa. Erretratua denok eskura dugun tresna batekin landu zen: HB arkatza eta akuarela grafitozko makila batekin.

Sortzen dituen irudien "fakturak" akabera hiper-errealista txandakatzen du, arkatzaz eta/edo akuarelaz egindako grafitoz egina, hainbat lanetan beste material batzuekin batera, hala nola papera diseinuekin, urre hostoa, hariak josten dituena. papera.... testura horiek bakarrik sortzen dituzte kolore-erritmoak lan monokromo baten barruan. Eta kolore hori agertzen denean, lerroa orekatzen duen plano trinko bihurtzen da.

Landu paperean eta baita ehunean ere! Bai, marraztu grafitoarekin mihisean bertan. Arkatzak ematen dion ehundura interesgarria iruditzen zaio gainazal horretan.
Bere ikonografiari dagokionez, bere obran ohiko ezaugarri bat erretratu hiper-errealista horretan marrazkiak gainjartzea da. Batzuetan, pertsonaiaren beraren zatiketak gertatzen dira, irudiaren errepikapena bere baitan, begiradaren fokua bikoiztuz, mugimendu sentsazio jakin bat, egonezina, lo egonezina, klaustroa errealitatea ematen duena.

Marko eta posizio heterodoxoak. Desafio keinuak begiratzen dutenei. Koadro bakoitzak eszena bat kontatzen du, denbora gelditu bat. Ez dago paisaiarik. Paisaia hondo neutroz, zuriz, hutsunez... bustitzen da.

Eta eszenaren kontzepzio surrealista hori, non iruditik proiektatzen diren hainbat elementu agertzen diren: animaliak, landaredia... irudiari esanahi ezkutuez ematen diotenak eta interpretazio eta sentsazio ugaritara zabalik...

» Artistaren ikuspegi horretatik abiatuta lan bat proposatzen dugu. Joan egunkarietako, aldizkarietako, interneteko... erretratuak biltzen eta moztu, urratu eta itsatsi orri batean erretratu horiek. Eta Martin Palottini horietan esku hartzen duen modu berean, zuk zure paperaren gainazalean esku hartzen duzu... edo irudi bera hainbat aldiz gainjarriz eta arkatza paperetik altxatu gabe, marraz soilik marraztuz. Edo, pertsonaiak iradokitzen dizunetik inspiratuta, elementu, objektu, pertsonaia desberdinak... sortzen direla, baina marrazten duzunaren eta pertsonaiaren artean lotura bat dagoela.
Saiatu irudia aukeratzen duzun teknikarekin nolabait integratzen.

Marrazten dugunean, BETI lerroaren lengoaia, bere ñabardurak, bere presentzia edo ezak kontuan hartuta... lerroaren eta musika hizkuntzaren artean ezarri ohi dugun paralelismo hori.... Ñabardura, ñabardura, ñabardura....

Marrazki batzuk eransten dizkizugu inspirazio gisa balio dezaten, sartu nahi badituzu, edo horien aldaerak egin edo zirriborrak landu edo nahi duzun bezala «